Thursday, August 18, 2016

ကခ်င္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္မလဲ (စ-ဆံုး)

ကခ်င္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္မလဲ (စ-ဆံုး)



 (1) ဘုရားေက်ာင္းကေန စလုပ္ရမယ္။

        ဒီေန႔ ကခ်င္ေတြ ဟာ ခရစ္ယာန္မ်ားပါတယ္။ စစ္ဘဲတိုက္မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ဖက္လံုး အထိ နာၾကမွာ အမွန္ပဲ။ ဒီေန႔ အသင္းေတာ္ေတြဟာ ဘုရားေၾကာင္း ၿပိဳင္ေဆာက္ေနၾကတယ္။ ကခ်င္လူမ်ိဳးကို  ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းဆိုတာ ေတာ္ေတာ္႐ွားတယ္။ ကခ်င္လူငယ္ေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္တာ အင္မတန္နည္းတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းေဆာက္ဖို႔ အလွ်ဴေငြေတြ မတရားေကာက္တယ္။
      တကယ္လို႔ ဘုရားေက်ာင္းေဆာက္မယ့္ အလွ်ဴေငြေတြကိုလူသားအရင္းအျမစ္တည္ေထာင္ရာမွာ အေထာက္အကူျပဳမွာပါပဲ။ အခုေလာေလာဆယ္ ကခ်င္ လူမ်ိဳးေတြမွာ လူသားအရင္းအျမစ္မရိွေသးပါဘူး။
     ဘယ္အသင္းေတာ္ရဲ႕ ဘုရားေက်ာင္းက ဘယ္ေလာက္တန္တယ္ဘဲ လိုက္ၿပိဳင္ေနၾကတယ္။ ဘယ္ အသင္းေတာ္က လူေတာ္ ဘယ္ေလာက္ ေမြးထုတ္ေပးလိုက္ၿပီ ဆိုတာ မၿပိဳင္ၾကဘူး။
      ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြ တိုးတက္ဖို႔ဆိုရင္ ကခ်င္ အားလံုးဟာ ပညာတတ္ျဖစ္ရပါမယ္။ KIA/KIO က အခု စစ္တိုက္ေနတယ္။ ကခ်င္တစ္မ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ အေျခခံ၊ လူသားအရင္းအျမစ္ေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ဖို႔က ခရစ္ယာန္အသင္းေတာ္မ်ားရဲ႕ တာဝန္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားအပ္ပါတယ္။






အပိုင္း (2)
KIO/KIA ရဲ႕ မူကို ေျပာင္းလဲရပါမယ္။

အရင္တုန္းကဆို ကခ်င္လူငယ္ေတြ စီးပြား႐ွာရတာမလြယ္ပါဘူး။ စုေဆာင္းေရးေခၚ ပါတယ္။ ဥပမာ ေရႊ ေမာ္၊ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ကြက္၊ ပယင္းေမာ္၊ ကြၽန္းသစ္လုပ္ကြက္ စသည္ ဘယ္ေနရာမွာ မဆို ကခ်င္လူငယ္ေတြကို သိပ္ၿပီး မေတြ႔ရပါဘူး။

က်ေနာ္ ဖားကန္႔ေရာက္သြားေတာ့ ကုမၸဏီ ေတြက အသိေတြကို ကခ်င္လူငယ္ေတြ အလုပ္လာလုပ္ၾကလား ေမးၾကည့္ေတာ့ မရိွသေလာက္ပါပဲတဲ့။ နယ္ခံေတြျဖစ္ၿပီး ဝင္မလုပ္ၾကတာကို သူကိုယ္တိုင္ အံႀသပါတယ္တဲ့။

ကခ်င္လူငယ္ေတြကို  စီးပြားေရးလုပ္ဖို႔ ဘာကတားျမစ္ေနတာလဲ။ KIO/KIA ကလည္း တစိတ္တေဒသ ပါဝင္ေနပါတယ္။.ဒါကလည္း သတိခ်ပ္ဖို႔ပါ။ ကခ်င္ေဒသက စီးပြားေရးေတြမွာ ကခ်င္လူငယ္ေတြ ကိုယ္စား တျခားလူမ်ိဳးေတြက အစားထိုးသြားပါတယ္။ အဓိက ကဗမာလူမ်ိဳးေတြ ကခ်င္ျပည္နယ္ကို အမ်ားႀကီး ဝင္ေရာက္လာပါတယ္။

အဓိက ေျပာခ်င္တာကဗ်ား၊ ကခ်င္လူငယ္ေတြရဲ႕ တက္လမ္းကို မပိတ္ထားမိဖို႔ပါ။ အစိုးရကိုေတာ့ မေဝဖန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အစိုးရဝန္ထမ္းဆိုတာ ကခ်င္ျပည္သူေတြနဲ႔ မဆိုင္သလိုပါဘဲ။ အားလံုးကို မသိမသာ ပထုတ္ထားၾကပါတယ္။ ဒါက အာလံုး အသိပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆက္မေရးေတာ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ကခ်င္ႏိုင္ေတာ္တည္ေဆာက္ေရး ေရးေနတာကိုး။

KIA/KIO အေနနဲ႔ လူငယ္ေတြကို ပိုၿပီး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ သင့္ပါတယ္။ ကခ်င္တမ်ိဳးသားလံုး စာတတ္မွ စီပြားေရးအဆင္ေျပမွ ကခ်င္ႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ႏိုင္မွာပါ။ ကခ်င္လူငယ္ေတြကို ပိုၿပီး လမ္းျပဖို႔ပါ။ ဝမ္းတထြာအတြက္ ကိုယ့္ကခ်င္ လူမ်ိဳးျခင္း မႏွိမ္သင့္ေတာ့ပါဘူး။

KIO/KIA အေနနဲ႔ ကခ်င္လူငယ္ေတြရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို ပ်ိဳးေထာင္သင့္ပါတယ္။ လမ္းစဥ္ေတြေရာ ခ်မွတ္သင့္ပါတယ္။ ပိုၿပီးေတာ့ ခ်မွတ္ဖို႔ လိုလာပါၿပီ။ KIO/KIA အေနနဲ႔ကခ်င္တမ်ိဳးသားလံုးအတြက္ ရပ္တည္ေနတာမွန္ရင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ လူသားအရင္းအျမစ္ကို ပ်ိဳးေထာင္ သင့္ပါတယ္။

ကခ်င္တမ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ အနာဂတ္သည္ ကခ်င္လူငယ္မ်ားရဲ႕ လက္ထဲေတြ ျဖစ္တယ္။













အပိုင္း (3)

ကခ်င္လူငယ္ ပညာတတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားလဲ။

ကခ်င္လူငယ္ပညာတတ္ေတြ အင္မတန္နည္းေနပါေသးတယ္။ က်ေနာ့္စာေတာက္ေလ်ာက္ လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးကို ကခ်င္တမ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ လူ႔အရင္းအျမစ္ကို ဘယ္လုိ ပ်ိဳးေထာင္မလဲ။ အခုအပိုင္း (3) မွာ ပညာေရးေျပာပါမယ္။ ဒါကလည္း ထူေထာင္သင့္တဲ့ အရင္းအျမစ္မွာ တစ္ခုအပါအဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြ စာေပမွာ အားနည္းႀကပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေတြမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လက္တစ္စုပ္စာ ကခ်င္ လူမ်ိဳးေလာက္တာ စာတတ္ၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူသားအရင္းအျမစ္ ထူေထာင္ရာမွာ အင္မတန္ အားနည္းႀကပါတယ္။

ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ လူသားအရင္းအျမစ္ကို ထူေထာင္ဖို႔လည္း ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ားဟာ မစည္းလံုး ႀကပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္မစည္းလံုးသလဲလို႔ အရင္းအျမစ္ကို ႐ွာလိုက္ေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာေတြ ကြဲျပားေနၾကရပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာေတြမ်ားလြန္းလို႔ ေရတြက္ရမွာေတာင္ ခက္ခဲပါတယ္။

ဒီလိုမ်ိဳး အကြဲကြဲအျပားျပားျဖစ္ေနတာ KIO/KIA မွာ သာမက ကခ်င္ျပည္သူ အခ်င္းခ်င္းေတာင္ ကြဲျပားေစပါတယ္။ ဒါက ကခ်င္ လူမ်ိဴးေတြကို အင္းအားနည္းေစတဲ့ အဓိက အႀကာင္းရင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။

အဓိက ျပသာနာက ဘာသာေရးမဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ရင္ထဲမွာ မမွတ္ထားခဲ့ႀကဘူး။ အခုက်ေနာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ေနတာက ကခ်င္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္က ႏိုင္ငံေရးျပသာနာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြမွာ ပညာတတ္ အမ်ားႀကီးရိွတယ္ဘဲ ထားအံုး။ ပညာတတ္ေတြကို အလုပ္ေပးဖို႔ ေနရာမရိွပါဘူး။ ပညာတတ္ရင္ေတာင္ အလုပ္မရိွတဲ့ လူပိုေတြ ျဖစ္ေနရတယ္။ ၾကာရင္ အလုပ္မရိွတဲ့ လူက ပ်က္စီးရတယ္။

ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတဲ့ လူတစုရဲ႕ သားသမီးေတြသာ အလုပ္ရၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပညာေကာင္းေကာင္းသင္ႏိုင္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံျခားပညာေတာ္သင္အထိ သြားရႀကတယ္။ စစ္ေဘးၾကံဳေတာ့လည္း လူခ်မ္းသာကခ်င္လက္တစုပ္စာက ႏိုင္ငံျခားကိုေျပးတယ္။ ရန္ကုုန္ကို ေျပးတယ္။ တခ်ိဳ႕ၾကျပန္ေတာ့ ဒုကၡသည္ အေနနဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ ခိုလံုသြားၾကတယ္။

ပညာတတ္တခ်ိဳ႕ကလည္း ဝမ္းေရးဖူလံုဖို႔ အတြက္ ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္ခြာသြားၾကရတယ္။

ႏိုင္ငံ့အတြက္ စစ္တိုက္တာက ဆင္းရဲသားေတြ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ မားမားရပ္တည္ေနတာက ဆင္းရဲသားေတြပဲ ျဖစ္ေနတယ္။

KIO/KIA ခ႐ိုနီနဲ႔ ကိုယ့္ဝမ္းတထြာအတြက္ စီးပြား႐ွာေနတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း အသိတရားရဖို႔ သင့္ပါၿပီ။

နိဂံုးခ်ဳပ္ေျပာရရင္ က်ေနာ္တို႔ ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြ ဘယ္လို စည္းလံုးၾကမယ္။ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ေတြ ဘယ္လို တည္ေဆာက္ၾကမယ္။ စစ္ပဲတိုက္ေနတာဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အေျဖမဟုတ္ဘူး။ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ေတြျဖစ္တဲ့ တမ်ိဳးသားလံုးပညာတတ္ေရး၊ အေျခခံအေဆာက္အဦးေတြ၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြကို ဘယ္လို တည္ေဆာက္သြားမလဲဆိုတာ ပိုၿပီးစဥ္းစားသင့္တယ္လို႔ ေရးသားအပ္ပါတယ္။









အပိုင္း (4)

ဆယ္က်ပ္တန္သူကို တစ္က်ပ္နဲ႔ ရေအာင္ခိုင္းတယ္

ကခ်င္လူ႔အဖြဲ႔အစည္း(KIO/KIA မပါ)မွာ အလုပ္သြားလုပ္တဲ့ လူငယ္တခ်ိဳ႕ညီးသံ ၾကားဖူး ပါတယ္။ ေပးတာက တစ္က်ပ္ဖုိး ခိုင္းတာက ဆယ္က်ပ္ေလာက္ခိုင္းခ်င္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူမ်ိဳးေရး (Myusha lam) ဆိုၿပီး လုပ္အားေပးခိုင္းတတ္ၾကတယ္။ ေရေႏြးၾကမ္း ထည့္ခိုင္းသည္ အထိ။ ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြကို ခ်ိဳးနိမ္ေနတာက ကခ်င္လူမ်ိဳးဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကခ်င္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး။ ကခ်င္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။ ကခ်င္လူငယ္ေတြဆိုရင္ အလုပ္ကိုပိုခိုင္းခ်င္တယ္ လူငယ္ေတြက မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ လူငယ္ေတြကို ပ်င္းတယ္ ဆိုၿပီး ေနာက္ပိုင္းျပန္မသံုးေတာ့ဘူး။ ဒါက ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္တင္မလဲ။

ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုဘဲ အလုပ္ေပးပါလို႔ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ခိုင္းတဲ့ ပံုစံေတြ ေျပာင္းသင့္ပါေၾကာင္းပါ။

ၿပီးေတာ့ ကခ်င္အရပ္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ခဏတာ အင္းအားရိွၿပီး ေနာက္ပိုင္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကတယ္။ မေပ်ာက္ကြယ္ရင္ေတာင္ မိန္သြားၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။

အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းမွာ ဝင္ေငြမရိွပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ အဖြဲ႕ဝင္ေတြလည္း အကုန္လံုး လုပ္အားေပးပါပဲ။ ဒီအဖြဲ႔အစည္းကို ဘယ္လို ခိုင္မာေအာင္တည္ေဆာက္မလဲ မစဥ္းစားဘူး။

ဟုတ္ပါတယ္။ တခါလုပ္အားေပးႏိုင္ေပမယ့္ ကခ်င္လူမ်ိဳးေတာ္ေတာ္မ်ားဟာ ဆင္းရဲၾကပါတယ္။ တခါလုပ္အားေပးႏိုင္ေပမယ့္ ေနာက္တခါလုပ္အားေပးႏိုင္ဖို႔ ခက္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကခ်င္လူငယ္ေတြကို လူမ်ိဳးေရးနဲ႔ ဆြဲထားတယ္။ တန္ရာတန္ေၾကးမေပးဘူး။လူမ်ိဳးေရးဟုတ္တယ္ လုပ္အားေပးရမယ္။ ေခါင္းစဥ္ ကဒါဘဲ။

တန္ရာတန္ေၾကးနဲ႔ခိုင္းၾကပါ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို  ကိုယ္မျပဳစုမပ်ိဳးေထာင္ရင္ ဘယ္လူမ်ိဳးက တာဝန္ယူမလဲ။ လူမ်ိဳးေရးနဲ႔ ကခ်င္လူငယ္ေတြရဲ႕ တက္လမ္းကို  မပိတ္ေစခ်င္ပါဘူး။ မပိတ္သင့္ပါဘူး။

တစ္က်ပ္တန္တဲ့ သူကိုေတာင္ ဆယ္က်ပ္ေလာက္တန္ေအာင္ပ်ိဳးေထာင္ၿပီး ခိုင္းပါ။ ဒါဆို ကခ်င္လူမ်ိဳးဟာ ေနာင္တခ်ိန္ လူ႔အရင္းအျမစ္ တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္မွာပါ။









အပိုင္း (5) နိဂံုး

ကခ်င္မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားရဲ႕ အင္အား

ကခ်င္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ႕ အင္အားကို ေလွ်ာ့မတြက္သင့္ပါဘူး။ ပိုၿပီး အင္အားႀကီးေအာင္ လုပ္သင့္ပါတယ္။

ဒီေန႔ကခ်င္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြကို ေသြးခြဲေနတာ ရိွပါတယ္။ ရဝမ္ေတြကို ဗမာျဖဴလို႔ မည့္ၿပီး ေသြးခြဲတယ္။ လီဆူးေတြကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးမည္ဟု ေသြးခြဲတယ္။

ဒါကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အင္အားကို စစ္အစိုးရသိေနတာ သိသာပါတယ္။ အဓိကအင္အားကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္မလဲ စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။ ပါဝင္လာလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ အေတြးေလာက္နဲ႔ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အမွန္တကယ္စဥ္းစားေတြးေခၚ ဖို႔ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။

ကယ္!!!!!!

လုပ္ငန္းစမယ္။

ကခ်င္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြထဲမွာ ပညာတတ္ဘယ္ေလာက္ရိွသလဲ၊ အရင္ေဖာ္ထုတ္မယ္။

ပညာတတ္ေတြကို ဘယ္လိုအသံုးျပဳမယ္ဆိုတာ Plan ဆြဲမယ္။ ၿပီးေတာ့ Plan အတိုင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္။

ထိုPlan ကို ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ စီမံကိန္းခ်မလဲ။ ႏွစ္ေပါင္း (30) လား။ (50) လား။

က်ေနာ္အခုခ်ိန္ထိ ကခ်င္ေတြရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ႏွစ္ေပါင္း (30,50,60) စီမံကိန္းလည္းမၾကားဖူးပါဘူး။ ထိုသို့ ေျပာ၍ အထင္ေသးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ကို သိတာဟာ ႐ွက္စရာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ကို မသိျခင္းကဘဲ ႐ွက္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္း (60) ေျဖ႐ွင္းလာတာ အဆင္မေျပပါဘူး။ ဒါက နည္းလမ္းအသစ္ေတြ လုပ္သင့္ၿပီဆိုတဲ့ ေခါင္ေလာင္းသံေလးပါ။ ၾကားတတ္ဖို႔သာ လိုပါတယ္။

စင္ကာပူႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္ဖို႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ ဘယ္ႏွႏွစ္စီမံကိန္းခ်ရတယ္ဆိုတာ သိပါသလား။

ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံလို ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ၾကာသလဲ။

ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ လူ႔အရင္းအျမစ္ကို တည္ေထာင္ဖို႔ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ၾကာမလဲ။ Plan ဆြဲၿပီး လုပ္ငန္းစလုပ္ သင့္ၿပီထင္ပါတယ္။

ကိုယ္မွာ လူ႔အရင္းအျမစ္မရိွရင္ ခြဲထြက္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္(ခြဲထြက္ဖို႔ လူ႔အရင္းအျမစ္သိပ္ မရိွေသး)၊ ဖက္ဒရယ္အရ 21 ရာစု ပင္လံုမွာ ပူေပါင္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူမ်ားလက္ေအာက္မွာ ေနရဖို႔က မ်ားပါတယ္။ လြတ္ေတာ္ထဲက ကခ်င္ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးလို လူရီစရာ ျဖစ္ေနအံုး မွာပါ။

(အပိုင္း (5) ပိုင္းထိ ေရးသြားေတာ့ ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ အေတြးတခု ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္ကစလုပ္မယ္ဆိုတာ အေတြးေပါက္ေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။ ကခ်င္လူမ်ိဳးကို တကယ္ခ်စ္ရင္ Plan ဆြဲ၍ ႏိုင္ငံတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါေၾကာင္း ေရးသားအပ္ပါတယ္။

ထိုတို႔Plan ေအာင္ျမင္သြားရင္

ခြဲထြက္ခ်င္ေသာ္ ရ၏။

ပူးေပါင္းခ်င္ေသာ္ ရ၏။

သင့္လူမ်ိဳးကို ဘယ္သူမွ အႏိုင္မက်င့္၊

ဘယ္သူမွ သင္တို႔ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ သင္တို႔ သံယံဇာတေတြကို ယူေဆာင္သြား၍ မရ။)

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ အေတြးပြားေဆြးေႏြးႏိုင္ပါတယ္။ share ႏိုင္ပါတယ္။

(Myusha gintawng @ အမွန္အတိုင္း ေဝဖန္မည္။ )

စာေရးသူ၏ facebook link
https://mobile.facebook.com/profile.php?id=100013033697227&tsid=0.22513785865157843&source=typeahead&refid=17
By myushadan blog